Dag 7 - zondag 31 mei; Attichy -> Corbeny (82 km, totaal 484 km) (natte dag, stevige wind, deels achterwind, golvend landschap; mooi!!) (hotel Chemin des Dames t.o. kerk in Corbeny).
Half zeven ging m'n alarm af. Ik was al een tijdje wakker en lag moed te verzamelen om uit mijn slaapzak te komen.Het was koud vannacht, het is bijna juni en nog steeds is het weer te koud voor de tijd van het jaar en dat merk je in een klein tentje. Nou ja, op z'n minst is het karakterversterkend en dat is nooit weg.
Naast de tent stond een picknicktafel met banken. Een superieure vorm van luxe die zo gewoon is op Amerikaanse campings. Al met al duurt het zo'n anderhalf uur voor ik het ontbijt heb klaargemaakt (met koffie!!), een lunchpakket heb klaargemaakt en alle spullen weer heb ingepakt. Vooral dat laatste moet met aandacht gebeuren. In totaal heb ik zes tassen bij me en alles heeft z'n vaste plaats. Dat moet ook, want anders kun je na twee dagen niks meer vinden.
De route slingert zich golvend door het dal van de Aisne. Ik passeer allerlei slaperige dorpjes waar het enige teken van leven is dat mensen met bossen bloemen (het is hier moederdag) en taarten onderweg zijn.
Als ik Soissons passeer, rijd ik even de stad in om koffie te drinken. Eigenlijk zou hier een boel te zien zijn, maar ik wil me focussen op de route.
Niet lang na Soissons klimt de weg naar de hoogvlakte tussen het dal van de Aisne en de Ailette. Hier loopt de beroemde 'Chemin des Dames'. Vroeger zouden hier de dochters van Louis XVI per rijtuig naar hun gouvernante zijn gereden.
Nu is de weg bekend vanwege de veldslagen die er zijn uitgevochten. Napoleon vocht hier met de Pruisen in 1814. Een van de zwaarste slagen uit de Grote Oorlog werd hier uitgevochten en in de Tweede Wereldoorlog was het hier weer een slagveld. De grond is hier letterlijk doordrenkt met bloed.
Het regent de hele middag en het is koud. Na het museum Caverne du Dragon - met een prachtig uitzicht over de vallei - zet ik koers naar de camping 7 km verder. De regen komt met bakken uit de grauwe lucht. Als ik door Corbeny fiets, zie ik in mijn ooghoek een bordje 'hotel'. Vol in de remmen dus. Anderhalf uur later zit ik achter een lekker bordje eten in de kroeg en klets met een Engels echtpaar. Als dat geen vakantie is!
Prachtige foto's Marleen, geniet!! Bon soir, Silvia
BeantwoordenVerwijderenFeest van herkenning (2003), hoe triest ook daar.
BeantwoordenVerwijderenMeer? http://nl.wikipedia.org/wiki/Chemin_des_Dames
Schrale troost: hier regent het ook :-)