zondag 31 mei 2015

Het recept van de maarschalk

Dag 6c- zaterdag 30 mei

Koken kon ie niet, nog geen ei. Dat hoefde ook niet want als opperbevelhebber van het Franse leger heb je mensen die dat voor je doen. Wat ie wél kon, was het perfecte recept opstellen voor een volgende wereldoorlog.

Maarschalk Foch was een ijzervreter. Altijd al geweest ook. Hij was voorzien van een karakter dat geen oog had voor  nuances wat bijzonder nuttig is in  sommige beroepen. Hij stond aan het hoofd van het Franse leger toen in november 1918 de positie van de Duitsers ten lange leste onhoudbaar was. Dit als gevolg van de onmisbare steun van de Britse en Amerikaanse legers, maar wat Foch betreft was dit een detail.

Foch verordonneerde de Duitse generaals zich te melden op een open plek in het bos van Compiègne, eertijds de speeltuin waar alle Franse koningen op jacht gingen. Hij was een man met oog voor historische details. Toen bleek dat de Duitse generaals in een mercedes zouden komen, verbood hij dat en stuurde een citroën. 'Wij hebben ook goede auto's.'

De generaals arriveerden op 10 november. Toch werd de wapenstilstand pas in de vroege ochtend van 11 november getekend. Dat was dankzij de  vooruitziende blik van de maarschalk: 11-11-11 (11november om elf uur) was natuurlijk veel makkelijker te onthouden voor al die lieve schoolkindertjes die over zijn heldendaden zouden leren.

De Duitse generaals verkeerden in de vooronderstelling dat er over de condities van de wapenstilstand te onderhandelen viel. Niet dus. Het was slikken of stikken. En bij dat slikken hoorden ongehoord grote herstelbetalingen die de Duitsers moesten betalen. De Franse president Poincaré (die destijds veel minder macht had dan de president nu) waarschuwde Foch dat dit zou uitlopen op een ramp.  Het mocht niet baten. De wapenstilstand werd getekend in een treinwagon middenin het bos van Compiègne.

Met de communicatiemiddelen uit die tijd duurde het natuurlijk wel even voor iedereen langs het 1000 km lange front op de hoogte was van dit heugelijke feit. En dus sneuvelden er nog onnodig veel jonge mensen. Het is natuurlijk niet fijn om te horen dat je man of zoon gesneuveld is, maar om te horen dat je geliefde gevallen is terwijl het officieel al vrede was, is helemaal afschuwelijk. Foch loste dit probleempje op een pragmatische manier op: alle Franse soldaten die stierven op de 11e november kregen als sterfdatum 10 november. 'Gevallen op het veld van eer.' Het zal een hele troost zijn geweest.

Duitsland kon op geen stukken na voldoen aan de exorbitante eisen tot herstelbetalingen. Het land verarmde en er kwam onvrede en politieke instabiliteit. De keizer ging in Doorn houthakken en maakte plaats voor een besnorde korporaal met voorkeur voor bruine en zwarte hemden.

22 jaar later was het de beurt aan de Duirsers: Hitler liet in 1940 de Fransen in dezelfde wagon in het bos bij Compiègne de wapenstilstand tekenen. Vervolgens liet hij de wagon naar Berlijn brengen en de plek in Compiègne - waar nu natuurlijk een groot beeld van maarschalk Foch stond - liet hij compleet verwoesten zodat Foch voortaan in de leegte zou kijken. Alweer een leider met oog voor historische details!

De wagon is aan het eind van de oorlog verbrand door de SS op last van de Führer, twee dagen voordat deze zelfmoord pleegde bij de val van Berlijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten