Dag 5b - vrijdag 29 mei
Zijn familie was weggetrokken uit Ierland ergens aan het eind van de 19e eeuw. Op de vlucht voor de armoede en honger die gepaard ging met de gevreesde aardappelpest?
Na wat omzwervingen was het gezin terechtgekomen in het Schotse Inverness. Ze woonden vlakbij de haven, in de Shore street, niet echt op stand. Het was een groot gezin en al die monden moesten gevoed worden. Was dit de reden waarom Duncan James Broderick zich opgaf als vrjjwilliger voor het leger?
We zullen het nooit weten. James, zoals hij zichzelf noemde, werd na een korte training ingedeeld bij de Tank Brigade, een gloednieuw onderdeel van het Britse leger dat verantwoordelijk was voor het pas ontwikkelde wapen, de tank.
Wat we wel weten, is dat private James Broderick op 28 april 1914, de oorlog was nauwelijks begonnen, een fatale wond opliep en stierf. Hij was net 21 jaar oud.
Hij ligt begraven op de Britse Tank Begraafplaats langs de D33 in Guemappe, bij Wancourt. Op z'n grafsteen liggen een paar steentjes - een joods gebruik om verbondenheid met de gestorvene iit te drukken. Naast de steen een kruisje met een 'poppie'. Na 101 jaar nog steeds niet vergeten. Ontroerend.
Vanochtend heb ik James gezocht want ik wist dat hij hier moest liggen. Zijn achterneef, George Crotts, had het me verteld. We kwamen George en zijn vrouw tegen in een restaurant in Ieper. Hij vertelde me dat ze die dag het graf van James hadden bezocht en ik vond het verhaal van James zo indrukwekkend dat ik George gevraagd heb het met jullie te mogen delen. Bij dezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten