dinsdag 9 juni 2015

De Vogezen in zicht

Dag 15 - maandag 8 juni 2015; Nancy -> St. Blaise (camping la Vosgine); 110 km gefietst, totaal 835 km. Zonnig maar niet warm, (tegen)wind.

Vroeg uit de veren en om zeven uur zat ik op de fiets. Omdat ik een extra dagje Nancy had genomen, wil ik nu proberen of ik iets van de planning kan inlopen want donderdag zou ik in Oberlarg zijn, waar ik wordt opgepikt door Atje. En natuurlijk kan zij best vijftig kilometer meer naar het westen rijden om mij daar te treffen, maar ik ben toch ook wel benieuwd naar wat de route te bieden heeft.

En dus werd er gefietst. Veel en hard. En precies 11u na vertrek was ik 110 km verder. Dat stemde tot tevredenheid.

De route verlaat Nancy via het Place Stanislas en vervolgens via een jaagpad. Daarna volgen de trage, golvende heuvels van 'la Couronne', het grensgebied dat altijd zo'n twistpunt was met Duitsland.

Een tijdlang ging het toen over het nieuwe fietspad langs het Marne-Rijnkanaal. Dat staat nog niet helemaal in de beschrjjving maar is een beter alternatief dan de hoofdroute nu - dat vind ik in ieder geval omdat het autovrij is en vlak.

In Vaucourt sta je op een hoogvlakte en ineens zie je de bergen van de Vogezen in al hun indrukwekkendheid aan de horizon liggen. Daar moeten we dus overheen.

Onderweg kom je hier niet zo heel veel tegen over la Grande Guerre. Het is er wel maar niet zo makkelijk bereikbaar voor de fietser. Wat ik indrukwekkend vond, was het oorlogskerkhof bij Reillon. Daar liggen slachtoffers uit drie oorlogen: 1870-71, 1914-18 en 1940-45. Bovendien liggen er Fransen en Duitsers op één kerkhof wat ik nooit eerder zag. Bij de Franse graven liggen ook moslimgraven van soldaten uit Senegal.

Bij dit kerkhof kwam ik Robert France tegen. Hij is een professor uit Canada die de Frontlijn van Basel naar de Noordzee loopt. Zijn oudoom vocht mee aan Engelse zjjde en sneuvelde in de laatste drie weken van de oorlog. 'Poor sod.'

Ik was blij dat ik op de camping  Vosgina in het bos bij St. Blaise was. Tot mijn verrassing staan Aafje en John, twee fietsers uit Andijk die de route ook doen, hier ook. Ik dacht dat ze al verder waren.

Grappig hoe dat gaat op een route: op een gegeven moment weet je wie er voor en achter je zit. Het is toch een beetje een fietsnomadending, zo'n tocht.

Ziezo, jullie zijn bij. Rest mij te vrrtellen dat het KOUD is en de wifi flinterdun, dus of dit bericht jullie ooit bereikt, laat staan foto's...?  Enfin, anders huur ik een postduif in!

Nb: ik zal na thuiskomst het blog aanvullen met beeld en de fouten eruit halen. Dat lukt me niet onderweg ;-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten